Ecstasy: The Battle of Rave (رادیو 5 زنده) | صداهای BBC

Ecstasy: The Battle of Rave دست معمول شما نیست – بلندی-ضربه-یر-سوت-به یاد داشته باشید-اوقات خوش نوستالژی را. (برای شروع ، این در BBC Four نیست.) کمتر فرمولی است و جالب تر از آن است. بنابراین گرچه ما موسیقی را می شنویم ، اما بدون سر و صدا یا اعلامیه ، در زیر مصاحبه شوندگان ، یادآوری ناخودآگاه پخش می شود. بله ، ما برخی از گزارش های خبری را دریافت می کنیم ، اما آنها به روشی مشابه در هم آمیخته اند. و در کنار برخی از صداهای آشنا ، مانند خوش دوشنبه ها Shaun Ryder و Haçienda DJ Graeme Park ، همچنین از دیگران می شنویم – به ویژه مروج باشگاه Genesis ، وین آنتونی ، خالقان بلک برن ، تامی اسمیت و جین وینترباتوم ، و فروشنده مواد مخدر جان برتون. Clubgoer لیزا پالمر نیز داستان خود را تعریف می کند ، همچنین ری نیومن ، یک پلیس و استیو براون ، یک پسر هلندی از آمستردام که صدها هزار اولین قرص اکستازی انگلیس را حمل می کند.

این مجموعه که هفته گذشته به صورت 12 پارتی پرمخاطب عرضه شد ، تمرکز خود را بر افزایش و سقوط اوایل ریو می گذارد: از زمانی که اسید مهمانی های خانگی شروع به شروع حملات گانگسترها و پلیس ضد شورش کردند. به طور خلاصه ، اواخر دهه 80 تا 1990. (ما با حلقه ای از “You Got the Love” از منبع / Candi Staton شروع می کنیم و با “خوب نیست” از Sterling Void به پایان می رسد (1987) ، بنابراین شما این ایده را پیدا می کنید: فقط این که سالها راه غلطی هستند.) بدیهی است که بعد از آن زمان کلوپینگ ادامه پیدا می کند ، اما آنچه که نشان می دهد مربوط به اولین قوس شدید است. چند ماه کوتاه بین یک زمان هذیان انگیز که در واقع به نظر می رسید که ترکیب خلسه و خانه اسیدی می تواند جهان را تغییر دهد تا جایی که مردان سخت به آنجا بروند و همه چیز تاریک شود.

تهیه کنندگان تصمیم گرفته اند که این داستان را از دو طریق بیان کنند. ابتدا یک مستند شش قسمتی (بعلاوه یک قسمت جایزه) که به میزبانی 5 Live’s Chris Warburton برگزار شد. دوم ، پنج مونولوگ نوشته شده توسط دنی بروکلوهست. در مورد دوم ، ما از سخنگو ، فروشنده ، دی جی ، کارآفرین و پلیس می شنویم که هر یک توسط یک بازیگر عالی و خوش بازی بازی می کنند. این درام های کوتاه خوب هستند: زیبا بازی شده ، معتبر ، باورپذیر. اما قلب نمایش این مستند است.

واربرتون ، که درگیر این کار است ، چند پادکست تحقیقاتی بسیار خوب را برای 5 Live – End of Day ها ساخته است. فراتر از تردید منطقی؟ – و او رویکرد جدیدی را به این سری جدید وارد می کند. در ابتدا ، من این موضوع را بسیار باورنکردنی می دیدم ، نه به این دلیل که واربرتون س rightالات درست را نمی پرسد – او می پرسد – بلکه به این دلیل که او چنین خارجی است. اگرچه او اصرار دارد که موسیقی خانه را دوست دارد ، اما روش او پارتریک است. این مردی که فکر می کند فروشندگان حرفه ای مواد مخدر باید مانند شخصی از Narcos باشند (“او اعلام کرد که ضربه بزرگی در نتفلیکس است. پابلو اسکوبار … همه آن کک ها و همه خشونت ها” ، او اعلام می کند). مثل اینکه او هرگز کسی را که کاری ابلهانه انجام داده است ملاقات نکرده است. انگار ، وقتی او به باشگاه ها رفت ، با کسی در آنجا صحبت نکرد. او برتون را به عنوان “پدر پاک و تمیز: یک جهنده زیبا و زیبا” توصیف می کند: اما او انتظار داشت یک فروشنده سابق مواد مخدر لیورپودلیان پنجاه و چند ساله چگونه باشد؟ اگر مربیان برتون چیزهای کاملاً مشخصی هستند ، من Spezials خود را می خورم.

به هر حال ، این فقط من ناراحت هستم. با پیشرفت سریال ، من کاملاً به Wowsers Warburton علاقه مند شدم ، رویکردی که چکش آن بسیار زیاد است. او واقعاً تمام تلاش خود را ارائه می دهد. بعلاوه ، بعنوان یک نماینده بی بی سی ، وی به سختی می تواند این ایده را تأیید کند که هر دارویی خوب نیست ، یا اینکه برخی از داروها از دیگران بدتر هستند. و گرمای او منجر به مصاحبه های بسیار خوبی شد. وقتی پالمر داستان یک شب مهم بیرون رفتن را برایم تعریف کرد ، خودم را به همان جا ریشه دادم. و به همین ترتیب وقتی اسمیت و وینتر باتوم آخرین باری را که به آنها خشمگین شد به خاطر آوردند. موارد درخشان در این مجموعه وجود دارد. کاروان های مهمانی بسیار عالی توصیف شده اند و من عاشق ارتباط صریح سیاسی اسمیت بین کارخانه های بی مصرفی بودم که وی قبلاً از آنها برای میزبانی مجالس خود و بچه های طبقه کارگر که می رقصیدند استفاده می کرد. من کمی بیشتر از آن را دوست داشتم.

وقتی یک زمان خاص در زندگی شما مهم تلقی شود ، وقتی زندگی واقعی به تاریخ تبدیل شود ، ممکن است احساس عجیبی داشته باشد ، بازگو کردن نتیجه هرگز کاملاً به یادآوری مسائل نیست. اما Ecstasy: The Battle of Rave ، با رویکرد خبری یکنواخت ، فراخوانی شدید آن از یک زمان کوتاه اما بسیار تأثیرگذار در فرهنگ جوانان انگلستان ، راهی خوب برای به یاد آوردن است. یا اگر کوچکتر از من هستید ، این موضوع را درک کنید.

سه پادکست جدید از ستاره های تله ای بریتانیا

سه کلمه کوچک < br> کمدین جان بیشاپ بیش از یک فیلمنامه نویس / دوست بازیگر خود ، تونی پیتز ، میزبان یک سری مصاحبه های جدید است. مهمانانی مانند رابی ویلیامز و جیسون منفورد سه کلمه را برای آنها مهم انتخاب می کنند ، پیتز به طور خلاصه درباره ریشه شناسی هر کلمه چت می کند و سپس هر سه چت می کنند. به نظر می رسد که به نظر می رسد یک فنجان چای شما نباشد ، اما در واقع نوشیدنی مناسبی است. بیشاپ و پیتز خنده دار هستند (بدیهی است) ، اما در مورد زندگی و مشکلات خود نیز بسیار باز هستند و آنها می دانند چه موقع باید صحبت کنند و چه موقع باید سکوت کنند. اپیزود ویلیامز بسیار عالی ، پرتحرک و خنده دار است و قسمت منفورد اگرچه کمی عمق کمتری دارد ، اما همچنین پرشور است. توصیه می شود.

عکس: PR Handout

نمی توانم باور کنم که بودا نیست A یکی از موارد شگفت آور در اینجا: کمدین لی مک به بودیسم علاقه مند است ، بنابراین او تصمیم گرفته است تا با دوست خود ، تهیه کننده تلویزیون و نویسنده نیل وبستر ، از نزدیک ببیند. اساساً ، هر دوی آنها قدرت فعلی را می خوانند و می خواهند معنویت را کمی بیشتر کشف کنند. آنها دو مرحله برداشته اند: بدون الکل ، بدون گوشت ، محل مراقبه. (متأسفانه آن موسیقی زباله ای که همیشه با مراقبه همراه است در زیر نمایش اجرا می شود.) چرت تر و پراکنده تر از سه کلمه کوچک ، این نمایش در واقع از یک مکان مشابه می آید: آن فضایی که مردان میانسال سعی می کنند نحوه زندگی را ادامه دهند آنها را نمی کشد.

استیسی دولی مجدداً بازدید می کند
این یک مفهوم ساده است: دولی به برخی از به یاد ماندنی ترین مصاحبه های تلویزیونی خود بازمی گردد (کارش تمام شده است 10 سال از اسناد بی بی سی). تخصص وی افراد عادی در موقعیت های خارق العاده است و اولین نمایش صحبت او با سینتیا دیژنگه ، دختر جودی وایت است. وایت اخیراً در تلویزیون بود: او بانوی پیر با موهای بلند و خاکستری است که 40 سال به علاوه در زندان ایالات متحده آمریکا گذرانده است. وی به دلیل توصیه به ضرب و شتم به یکی از دوستانش ، به حبس ابد و بدون آزادی مشروط محکوم شد. دولی خلاصه ای از ما را شرح می دهد و سپس وارد مصاحبه با Djengue می شود. مثل همیشه ، Dooley دلسوز و مستقیم است و این بسیار خوب است.