پزشکی قهرمانان در محل کار: عکاسی نگاه در داخل COVID-19 واحد در هرشی مرکز پزشکی

نظرJason Plotkin منتشر شده 8:24 AM EDT Apr 23, 2020متن آمد از طریق یک سوال ساده از یک همکار.چگونه بود من احساس

توسط ATROTICNEWS در 6 اردیبهشت 1399

نظر

متن آمد از طریق یک سوال ساده از یک همکار.

چگونه بود من احساس ؟

آن صبح روز چهارشنبه 8 آوریل و من رانندگی از خانه به خواندن برای گرفتن عکس در COVID-19 واحد Penn State سلامت سنت جوزف مرکز پزشکی.

من نحو نامشخصی آرام است.

من نمی باید عادی نگرانی که گرفتار من کل بزرگسالی است.

در اینجا چگونه مغز من کار می کند – این واقعیت که من مضطرب بود به اندازه کافی به من مضطرب است.

اما من نبود.

من حل و فصل شد.

{ نیویورک رکورد روزانه را پوشش coronavirus است که به صورت رایگان ارائه شده به خوانندگان ما. لطفا در نظر حمایت از روزنامه نگاری محلی با اشتراک در ydr.com/subscribe. }

در وسط تاریخچه

زمانی که همه از این آغاز شده و من تنها دیدم coronavirus به عنوان یک ناراحتی. این یک بیماری است که کشیده من ناظر به جلسات بیشتر. من اعتقاد بر این است که همه بیش از ضربه در چند هفته. در روز بیشتر اعضای ارتباطات تیم تا به حال کشیده شده است به جلسات. چندی پس از آن همه شروع به پرتاب در اطراف عبارت "همه دست به دست در عرشه."

هفته بعد من در وسط تاریخچه.

به عنوان عکاس به Penn State سلامت که شامل بیمارستان ها و سرپایی سایت در پنسیلوانیا مرکزی و Berks County مناطق شاهد برخی از دلیرترین و بیشتر عمل فداکارانه من تا کنون دیده اند.

مردم اینجا فقط تماس بگیرید که "انجام کار خود را."

من تعجب اگر من می خواهم که همان نوع از شجاعت در مواجهه با خطرات همان.

در زندگی سابق به عنوان یک عکاس خبری من, زندگی من در خطر چندین بار.

من تحت پوشش آتش سوزی تیراندازی و گردباد. من شده است در بسیاری از موقعیت های که در آن پتانسیل برای آسیب و یا حتی بدتر – امکان بود.

من تو را دیدم هرگز آنچه من به عنوان یک شغل. در ذهن من و قلب کار همیشه رانده شده توسط من مسئولیت را به جامعه و از آنجا که من همیشه قادر به پور را به آن را هر اونس از شور و شوق و شفقت است. گاهی معنی است که کار در راه آسیب است.

اما فقط من.

در حالی که وجود دارد خواهد بود عوارض عاطفی در خانواده و دوستان فیزیکی عواقب ناشی از اعمال و رفتار من را تحت تاثیر قرار من.

اما با COVID-19 همه چیز تغییر کرده است.

مانند بسیاری از مردم در سراسر کشور و اکثر هم تیمی های من در حال حاضر کار از خانه و تمرین های اجتماعی فاصله.

اما موثر در آنچه که من انجام من نمی تواند در خانه باشد.

به COVID-واحد 19

چه کنم من را به تقریبا هر گوشه ای از سیستم مراقبت های بهداشتی به سرعت در حال تغییر به نیازهای در حال تحول تهدید. من نیاز به سند آن همه: از این حادثه به مرکز فرماندهی جلسات و درایو-از طریق نمایش به تیم که پاکسازی در هر اینچ از بیمارستان های ما و تیم امنیتی که همچنان ما را امن نگه دارید.

برای چند هفته اول من در همه جا اما واقعی COVID-19 واحد که در آن ما درمان بیمارانی که در هر دو صورت مثبت و یا تحت بررسی است. پس از چند هفته پیش در یکی از ما روزانه صبح جلسات کسی پرسید که آیا من خواهد بود مایل به رفتن به یکی.

حقیقت گفته شود, من می خواستم به. واقعا سند کار ما انجام می دهند, من نیاز به شلیک این نوع از عکس ها نشان می دهد که آنچه اتفاق می افتد در خط مقدم از این بیماری همه گیر.

من نمی تواند متوقف COVID-19 یا ارائه مراقبت های پزشکی برای بیماران مبتلا به آن است. اما من می توانم سند چه می گذرد. این یک بار در تمام زندگی ما اما کار من این است که مطمئن شوید که زمانی که ما به عقب نگاه ما مبارزات و پیروزی های بزرگ و کوچک وجود دارد برای ما به یاد داشته باشید و امیدوارم از یادگیری است.

هنگامی که آن را شبیه من واقع می شود گرفتن عکس در آن واحد از هر دو خواندن و هرشی من شروع به شک و تردید و سوال های من است.

بزرگترین سوال ؟

می تواند من با این امکان که در معرض خودم به این ویروس می تواند بر کسانی که در اطراف من ؟ می تواند من را با خودم زندگی می کنند اگر من همسر و یا هر یک از دو دختر من مریض شدم به خاطر من ؟

بعد از جستجوی روح من تصمیم به ورود به واحد پایین آمد به یک چیز.

اعتماد.

من اعتماد Penn State سلامت رهبری و بیماری های عفونی تیم برای ایجاد دستورالعمل که در آن من می توانم انجام آنچه که من نیاز و ایمن ماندن.

من اعتماد ما امکانات ادارات که تبدیل تمام بخش های بیمارستان به فشار منفی در مناطق, اما همچنین ایجاد مناطق امن برای کارکنان در آن مناطق.

من اعتماد بهداشت محیط خدمات است که خستگی ناپذیر sanitizes این مناطق در سراسر ساعت.

من اعتماد به پزشکان و پرستاران و درمانگران تنفسی و دیگران بی شماری که راه رفتن در داخل و خارج از آن واحد به من الهام بخش با سطح خود را از مراقبت و شفقت و به دنبال کت و شلوار خود را.

و هنگامی که من انجام شد و من اعتماد بهداشت حرفه ای را به من نشان دهد که چگونه برای محافظت از خودم هر دو در محل کار و در خانه بنابراین من می تواند به همه من در مورد مراقبت از امنیت.

بالا و فراتر از آن

دو هفته و چهار COVID-19 واحد بعد از آن شما می دانید آنچه که من در بر داشت در هر یک ؟

گذشته از اقدامات احتیاطی اضافی مانند تجهیزات حفاظت فردی و اقدامات بیشتری برای جلوگیری از coronavirus این نگاه مانند هر واحد دیگر از بیمارستان من به طور منظم وجود دارد: جلسات وجود دارد که خنده مردم وجود دارد رفتن بالا و فراتر از آن برای مراقبت از بیماران و مراقبت از اعضای تیم خود را برای کمک به نگه داشتن همه ارواح ،

به عبارت دیگر انسان ها فقط "انجام شغل خود را."

و نه فقط در رشته های بالینی.

ما موسیقی و هنر درمانگران locksmiths اپراتورهای تلفن شبان و مردم بی شماری که در کار کودک زندگی, مواد غذایی, خدمات حمل و نقل بیمار داوطلب خدمات تجربه بیمار و بیشتر از من حتی می توانید به یاد داشته باشید که در آمده در روز و روز را.

و کار من?

مطمئن شوید که مردم فراتر از دیوار ما می دانیم در مورد این افراد و آنچه انجام می دهند.

در هر روز است.

برای این کار من حل شود.

Jason Plotkin سابق York Daily Record عکاس خبری که در حال حاضر با این نسخهها کار به عنوان یک عکاس به Penn State سلامت.



tinyurlis.gdv.gdv.htu.nuclck.ruulvis.netshrtco.detny.im
آخرین مطالب
مقالات مشابه
نظرات کاربرن