آموزش باغبانی

همه چیز درمورد نحوه کاشت ترخون و روش تکثیر ترخون

کاشت ترخون

چگونه ترخون بکاریم؟

ترخون گیاهی چند ساله و چند ساله است ، که بیشتر گونه های گیاه sativa طعم خاصی دارد و برای مصرف خوراکی کشت می شود. نام انگلیسی ترخون، به معنی ترخون، از نام فارسی آن گرفته شده است. ترخون یک  سبزی فصل خنک  است. این یک گیاه چند ساله است که طول بوته آن ممکن است بیش از 90 سانتی متر باشد. بوته ساقه های باریک تولید می کند. برگها که بسیار معطر هستند ، روی ساقه باریک و کشیده هستند. در ادامه با طریقه کاشت ترخون آشنا خواهیم شد.
برای مشاهده انواع گل و نهال می توانید به سایت  باغ نت مراجعه کنید.
بوته ها بندرت گل می دهند و گلها بذر تولید نمی کنند، بنابراین به صورت غیرجنسی تکثیر می شود. تکثیر با تقسیم بوته، قلمه های ساقه یا قلمه های ریشه. در اوایل بهار تولید مثل می کند. بوته های تقسیم شده در فاصله 30 تا 50 سانتی متر کاشته می شوند. پس از 4 سال ، بوته ها را در فواصل ذکر شده از زمین خارج کرده و دو بار می کارند. نوعی ترخون به نام “ترخون روسی” مقادیر زیادی بذر تولید می کند و توسط بذر تکثیر می شود.

ویژگیهای گیاه شناسی ترخون

ترخون به ارتفاع 30 سانتی متر تا یک متر، برگهای پایه ساقه به 3 لوب تقسیم شده و کپتول های آن کوچک ، سبز و خوشه ای است. اگر ساقه برگ دار گیاه بین انگشتان فشرده شود، به دلیل آزاد شدن اسانس از آن ، بوی خاصی استشمام می شود. طول برگها 3 تا 8 سانتی متر و عرض آنها 0.5 تا 1.2 سانتی متر است. لبه های برگ های ترخون صاف و بدون دندان است و گیاه بدون مو است. گلها فراوان و در یک خوشه متراکم گروه بندی شده اند. رنگ گلهای ترخون زرد یا قهوه ای تیره است. گاهی اوقات ترخون به هیچ وجه گل یا بذر تولید نمی کند. ریشه های ترخون از نوع ریزوم است. گلهای ترخون هرمافرودیت هستند و توسط باد گرده افشانی می شوند.

قبل از کاشت ترخون بهتر است با نیازهای این گیاه آشنا بشوید:

نیازهای اکولوژیکی گیاه ترخون

ترخون در مناطقی با هوای گرم و آفتابی پرورش می یابد. ترخون به راحتی در برابر دماهای پایین مقاومت می کند ، بنابراین می تواند دمای 15- درجه سانتیگراد را تحمل کند و صدمه ای نبیند. گیاه ترخون وقتی هوای سرد در بهار اتفاق می افتد سرما نمی خورد و به رشد خود ادامه می دهد.
ترخون در هنگام رشد به مقدار زیادی آب نیاز دارد. بنابراین ، گیاه باید در خاک های غنی از آب پرورش یابد. آبیاری این گیاه در مرحله گلدهی و همچنین پس از برداشت لازم است. خاک مناسب برای کشت ترخون خاکهایی با بافت متوسط ​​(رسی شنی) با ضخامت زیاد سطح خاک است. اگر ترخون در خاک های رسی کاشته شود ، عمر طولانی نخواهد داشت. گیاه ترخون در خاکهای خشک عطر بیشتری پیدا می کند. pH مناسب برای ترخون 5/6 تا 8/7 است.

خواص درمانی گیاه ترخون

یکی از علل کاشت ترخون توسط مردم خواص  دارویی بسیار زیاد آن است که در اینجا به شرح آن می‌پردازیم:

ترخون دارای مقادیر زیادی ویتامین A ، B و ویتامین C است. علاوه بر این ، حاوی ریز مغذی هایی مانند روی، کلسیم، منگنز، آهن، منیزیم، پتاسیم و مس است.
ترخون برای درد مفاصل مفید است. بهتر است آن را همراه غذا بخورید یا به عنوان ضماد استفاده کنید.
ترخون قاعدگی دردناک را درمان می کند و همچنین یک تنظیم کننده است.
کسانی که سرعت انزال و کمر ضعیف و کمر سستی دارند ، ترخون خشک را با زرده تخم مرغ مخلوط کرده و اگر ریشه ترخون باشد آن را روی کمر مالش دهید.
برای دردهای روماتیسمی 10 گرم ترخون را در 300 سی سی آب بجوشانید ، سپس 3 فنجان در روز بنوشید.
مصرف بیش از حد ترخون میل جنسی را کاهش می دهد و خون را تیره می کند.
جویدن ترخون از خونریزی لثه جلوگیری کرده و زخم ها را التیام می بخشد.
کسانی که نقرس دارند باید از دم کرده ترخون استفاده کنند.
ترخون برای سوزش معده و معده درد ناشی از غذا مفید است.
اگر معده شما کند و ترشح ضعیف دارد ، ترخون بخورید.
برگهای ترخون را بجوید و بجوید تا از تصلب شرایین و بیماریهای عروقی جلوگیری کند.

 

برای خرید بذر اصلاح شده و کمیاب و مشاهده تنوع بذرهای موجود در سایت باغ نت کلیک کنید.

 

آفات گیاه ترخون

یک آفت مهم ترخون مورچه قرمز (Solenopsis geminata) است. ترخون معمولاً بیماری خاصی ندارد ، اما در طی رشد ممکن است توسط عوامل بیماری زای قارچی مانند قارچ های زنگ زده و قارچ های لکه ای برگ آسیب ببیند ، که باید با قارچ کش مناسب درمان شوند.

آماده سازی خاک برای کاشت ترخون

در پاییز ، پس از برداشت محصول قبلی ، 40 تا 50 تن در هکتار کود حیوانی کاملاً پوسیده به زمینهایی که ترخون کشت شده اضافه کنید و با شخم عمیق (به عمق 40 تا 45 سانتی متر) آن را با خاک مخلوط کنید. سپس کودهای شیمیایی مورد نیاز مانند 80 تا 100 کیلوگرم در هکتار اکسید فسفر و 120 تا 130 کیلوگرم در هکتار اکسید پتاس به خاک اضافه می شود و یک گاوآهن دیگر در عمق 30 تا 35 سانتی متر در جهت عمود بر شخم قبلی. پس از جمع آوری سنگ و آوار ، توده ها توسط دیسک شکسته شده و سطح زمین تسطیح می شود. در اوایل بهار ، بستر خاک باید کاملاً برای کاشت آماده شود.

تاریخ و فواصل کاشت ترخون

ترخون را باید با گیاهانی کشت کرد که باعث رشد و گسترش علف های هرز نشوند. اوایل بهار زمان مناسبی برای تکثیر رویشی ترخون (از طریق قلمه های ساقه و قلمه ها) و پاییز زمان مناسبی برای تکثیر ترخون از طریق تقسیم ریشه است. ترخون 8 تا 10 سال طول می کشد ، اما محصول آن 4 تا 6 سال بازده اقتصادی دارد.

ترخون (1)

روش کاشت ترخون و تکثیر آن

قلمه ساقه‌ای

پس از جدا شدن ساقه های جوان و سبز از گیاه مادری ، در زمین مورد نظر کاشته می شوند. تقویت ترخون با استفاده از این روش مناسب نیست و کمتر مورد استفاده قرار می گیرد.

پاجوش

در اطراف پایه های مادر 3 تا 4 ساله ، از رویش استولن ها چند قلمه ایجاد می شود که هر کدام یک ساقه کوتاه و یک ریشه مناسب دارند. اگر گیاهان را در اواخر پاییز یا اوایل بهار با خاک نرم به ضخامت 4 تا 5 سانتی متر بپوشانیم ، بقایای بیشتری تولید می شود.
در این روش در اواخر بهار (خرداد) خاک اطراف گیاهان برداشته می شود و با جداسازی جوش ها در زمین اصلی کاشته می شود. معمولاً در اطراف هر پایه مادر 20 تا 40 کنده وجود دارد ، اما بهتر است بیش از 10 تا 20 فوت از گیاه مادر جدا نشود ، زیرا ممکن است باعث خشک شدن پایه مادر شود. پس از انتقال قلمه ها به زمین اصلی ، گیاهان باید بلافاصله آبیاری شوند.

تقسیم ریشه

در بسیاری از کشورها از این روش برای تقویت ترخون استفاده می شود. ساقه های مادر 3 تا 4 ساله کاملا سالم و عاری از هرگونه آلودگی قارچی از خاک خارج می شوند ، سپس ریشه به 5 تا 10 قطعه تقسیم می شود. هر قطعه باید حداقل 1 تا 2 جوانه رشد داشته باشد ، سپس در عمق 10 تا 15 سانتی متر باشد. آنها در زمین اصلی کشت می شوند. برای هر هکتار زمین 35 تا 40 هزار بوته مورد نیاز است.

داشت ترخون

کنترل مکانیکی و شیمیایی علف های هرز در طول رشد گیاه ضروری است. قبل از رشد گیاهان در سال دوم ، می توان مرکازین را با سرعت 8 کیلوگرم در هکتار یا یک سنسور با سرعت 1 تا 1.2 کیلوگرم در هکتار استفاده کرد. بعد از برداشت اول می توان از 4 تا 6 کیلوگرم علف کش مرکازین یا 6 کیلوگرم در هکتار علف کش آفالون استفاده کرد. می شود.

برداشت گیاه ترخون

ترخون را می توان یک یا دو بار در سال برداشت کرد. اولین برداشت در مرحله گلدهی انجام می شود. اوایل تابستان زمان خوبی برای اولین برداشت است. برداشت دوم را می توان از اواخر سپتامبر تا زمان شروع سرما انجام داد. گیاهان باید در فاصله 7 تا 8 سانتی متری از سطح زمین برداشت شوند ، در غیر این صورت گیاهان خشک می شوند. اگر از بدن رویشی گیاه به عنوان سبزی یا ادویه استفاده شود ، می توان محصول را سه بار در سال برداشت کرد.

نکته خیلی مهم در رابطه با ترخون

استفاده طولانی مدت از ترخون به دلیل استراگل موجود در آن می تواند باعث سرطان شود. علاوه بر این ، زنان باردار به دلیل تأثیر آن بر جنین و ایجاد ناهنجاری در آن ، نباید از آن استفاده کنند. از طرف دیگر ، ترخون باعث قاعدگی می شود و می تواند منجر به سقط جنین در زنان باردار شود. افرادی که به گیاهان دیگر خانواده Asteraceae حساسیت دارند نباید از ترخون زیاد استفاده کنند. اطلاعات کافی در مورد تداخلات دارویی ترخون در دسترس نیست.

بذر ترخون، کاشت ترخون در گلدان ، کاشت مرزه در گلدان ، چطوری ترخون بکاریم ، کاشت ترخون در گلدان ، تکثیر ترخون با ساقه ، روش قلمه زدن ترخون ، طرز کاشت ترخون ، كشت ترخان ، طرز تهیه بذر ترخون ، کاشت ترخون در گلدان ، کاشت مرزه در گلدان

 

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *