ستون از قرنطینه: پیدا کردن صلح و اتصال مجدد با ایمان از طریق در حال اجرا, زمان دور از مدرسه

Coronavirus همه گیر به شدت طرح میتوانست به زندگی در بسیاری از راه های پیش بینی نشده. در UCLA جامعه ما است قابل ملاحظه ای ایران توسط شبیه احساس از دست دادن و سردرگمی و نگرانی بلکه توسط نور امید و چشم انداز است که این بیماری همه گیر آورده به خط مقدم. در "ستون از قرنطینه" Daily Bruin کارکنان و جامعه ارسالی برجسته داستان های شخصی که علامت این بی سابقه لحظه. اگر شما یک قرنطینه داستان برای گفتن, شما می توانید آن را از اینجا و یا ایمیل [email protected]

چپ, راست, چپ, راست.

که همه من می توانم در مورد فکر می کنم نسبت به پایان من اجرا می شود.

تنها اجرا می شود من تا کنون در زندگی بودند مایل من تا به حال به اجرا در مدرسه برای کلاس تربیت بدنی.

من را دریافت نمی اشتباه من عاشق ورزش و شما معمولا می توانید پیدا کنید من بازی بسکتبال در جان های چوبی مرکز تا زمانی که دادگاه نزدیک – من فقط نفرت در حال اجرا به خاطر در حال اجرا است.

اما به عنوان COVID-19 همه گیر شروع به گسترش فراتر از هر چیزی من می توانم تا کنون تصور من چپ UCLA در طول پایانی هفته برای رفتن به صفحه اصلی. من می خواستم به در شکل باقی بماند اما متوجه شدم تا حد زیادی زحمت توسط این واقعیت است که دادگاه ها در نزدیکی خانه من شروع به بستن و من دیگر نمی تواند بازی بسکتبال است. بنابراین من تصمیم به گرد و خاک کردن یک تفریح و سرگرمی – من نصب League of Legends.

و آن را مکیده و یا به جای من مکیده. پس از از دست دادن آنچه که به نظر می رسید به من 10th مستقیم بازی من می دانستم که من تا به حال برای دریافت و انجام چیزی, بنابراین من نشستم در لپ تاپ و تصمیم به ایجاد یک لیست پخش.

من عنوان آن "من دیگر ایمو EMO."

این برای اولین بار اجرا شد و یکی از کسانی که "ایمو emo" اجرا می شود و نه به این خاطر نبود که من از دست دادن در لیگ از افسانه است.

سال گذشته از زندگی من بود و مسلما یکی از سخت ترین. پدر بزرگ من تا به حال در گذشت. خانواده من مبارزه با بسیاری از غم و اندوه می آید که با از دست دادن یک دوست و استرس اضافه شده را از داشتن برای مقابله با بی ثباتی اقتصادی است.

به سادگی قرار دادن چیزهایی که فقط واقعا سخت است.

و مدرسه فقط به نظر می رسید به آن را بدتر می کند.

هر کس دیگری به نظر می رسید به کارآموزی از رویاهای خود و پیدا کردن دوستان جدید و در حال حرکت با بقیه زندگی خود را, اما من فقط احساس گیر کرده است. من سعی کردم به صحبت در مورد مشکلات من به دوستان من اما به عنوان روز تبدیل به هفته ها و هفته ها تبدیل به ماه من مشکلی نداشت. هنوز هیچ کدام از آن بود بدترین قسمت.

آنچه مرا کشته بود که چگونه هر کس در اطراف من فکر کردم من باید بهتر از حال حاضر بود.

من احساس تنهایی.

و به عنوان یک مسیحی ایمان من متزلزل شد. من شروع به شک همه چیز به من اعتقاد داشت و شروع به تعجب اگر حتی یک خدا و یا هر کسی که در تمام, که برای ماده است که دوست و مراقبت از من.

به طوری که با دل من ساخته شده فوق در حال اجرا لیست پخش. شاید این بود که من در تلاش برای متقاعد کردن خودم نبودم تنها غمگین فرد وجود دارد و یا شاید من فقط می خواستم به نشستن با احساسات من اما در هر صورت لیست پخش شد یک دسته از آهنگ های غمگین. از کلاسیک قدیمی مانند Daniel Powter را "روز بد" به زمان بازدید مانند Powfu را در "بستر مرگ" هر آهنگ تاریک بود.

پس از من به پایان رسید و لیست پخش من قرار دادن در کفش من در حال اجرا برداشت یک بطری آب آغاز شده و در حال اجرا است.

به عنوان من همان شک و تردید و نگرانی پر سر من. "من همیشه مقدار به هر چیزی ؟ خانواده من را همیشه بهتر است ؟ من همیشه بهتر است؟"

و سپس من به پایان اجرا من; همه که سمت چپ بود بین من و خانه بزرگ بود تپه. من شروع به در حال اجرا در اما است که تبدیل به یک تنه زدن و این که تبدیل به یک پیاده روی و راه رفتن تبدیل به یک توقف.

من خم شده با دست بر روی زانو های من و تلاش برای گرفتن نفس من. و زمانی که من متوجه شدم: این نیست.

شما ببینید در حالی که من تا به حال همه چیز سوال در سال گذشته برای من نیز دعا گاهی اوقات برای خدا فقط به من یک نفس هوای تازه; من لازم نیست مشکلات من برای همیشه رفته, من فقط می خواستم یک شانس برای گرفتن نفس من از برخورد با همه آشفتگی در اطراف من.

و شاید این همه گیر داده به من این شانس را به دور از گردباد از کالج. یا شاید آن را فقط به خاطر من بود و پریشان خستگی فیزیکی. من واقعا نمی دانم آنچه در آن بود, اما در آن لحظه من نفس نفس زدن برای هوا و من در نهایت یک نفس.

من در نهایت به حال صلح من تا به حال احساس در یک زمان طولانی است.

وقتی که من به خانه من بیرون کشیده لپ تاپ من بعد از شستن دست و کاملا بهداشتی آنها, البته, و ساخته شده یک لیست پخش جدید با عنوان "ایمو emo بودن خسته کننده است." لیست پخش با آهنگ های که به یاد من از من چه کسی هستم, مثل این پیر مسیحی سرودهای "گریس شگفت انگیز" و یا "How Great is Our God." هنگامی که من به پایان رسید و لیست پخش من قرار داده و در شرح یک سوال: "آیا این آخرین بیش از دو روز؟"

یک ماه بعد, لیست پخش زنده و سالم است و من هنوز هم در حال اجرا, البته نه خیلی سریع تر.

COVID-19 موجب شده است تا بسیاری از آسیب رساندن به این دنیا و من مطمئن هستم که بسیاری از آسیب دیده اند و خیلی بدتر از من. اما یک چیز من سپاسگزار برای دومین وزش خدا به من داده از طریق آن.

در پایان من اجرا می شود تپه هنوز هم وجود دارد درست مثل چگونه مشکلات من هنوز هم اینجا. و بسیاری از روزها من هنوز هم می خواهید به. اما تنها راه خانه تا تپه و تنها چیزی که من می تواند تمرکز بر در نظر گرفتن گام بعدی.

در سمت چپ. راست. در سمت چپ. راست.

ساموئل در یک سوم سال های ارتباطی و کسب و کار اقتصاد دانش آموز از سن دیگو و یک دستیار تولید کننده ویدئو برای Daily Bruin.