Krzysztof Penderecki

​​در 29 مارس 2020 ، آهنگساز برجسته لهستانی Krzysztof Penderecki ، یکی از بزرگترین موسیقی دانان قرن 20 و 21 ، استاد بزرگی ، درگذشت.

13 نوامبر در گالری نیکو میزبان کنسرتی خواهد بود که به یاد آهنگساز اختصاص دارد. این کنسرت به همت مرکز فرهنگی لهستان در مسکو برگزار شده و به ابتکار موسیقیدانان مشهور روسی در آستانه تولد استاد لهستانی برگزار می شود که در 23 نوامبر 87 ساله می شد.

کادنزا برای تکنوازی ویولا (1984) ، کوارتت زهی شماره 3 ” برگهای یک دفتر خاطرات نانوشته »(2008) ، Prelude for solo clarinet (1987) ، 3 مینیاتور برای کلارینت و پیانو (1956) و شاخص ترین کار او در ژانر موسیقی مجلسی – مجموعه های متنوع برای کلارینت ، بوق فرانسه ، ویولن ، ویولا ، ویولن سل و پیانو (2000) ).

این کنسرت با حضور هنرمند خلق روسیه ، برنده جایزه دولتی فدراسیون روسیه ، مدیر هنری و رهبر ارکستر مجلسی مسکو “Musica Viva” ، استاد کنسرواتوار مسکو برگزار می شود. PI چایکوفسکی الکساندر رودین (ویولنسل) ، هنرمند برجسته روسیه ، استاد هنرستان هنر مسکو. PI چایکوفسکی اوگنی پتروف (کلارینت) ، دانشیار کنسرواتوار مسکو. PI چایکوفسکی ، برنده مسابقات بین المللی Ekaterina Richter (پیانو) ، برندگان مسابقات بین المللی والری ژاورونکوف (شاخ فرانسوی) ، رومن ویکولوف (ویولن) ، پاول روماننکو (ویولا) ، کوارتت زهی “ماتیس” متشکل از تاتیانا پلیاکوا (ویولن) ، رومن ویکولوف (ویولون) ، اکاترینا تاتارینتسوا (ویولا) ، لیدیا آریستووا (ویولنسل).

یک بار از پندرتسکی س wasال شد که موسیقی در قرن 21 چگونه راهی خواهد داشت وی پاسخ داد:

“اگر می دانستم ، قطعاً به سراغ آنها می رفتم.” موسیقی پندرِکی با همه پیچیدگی ها و تنوع ابزارهای بیانگر خود ، همیشه قابل درک بوده و مورد تقاضای گسترده ترین مخاطبان قرار گرفته است.

در ابتدای کار خود ، پندرِکی به عنوان یکی از نمایندگان اصلی آوانگارد موسیقی ، که در زمینه ابزارهای مدرن آزمایش می کند ، در سراسر جهان به رسمیت شناخته شد. رسا بودن ، استفاده از انواع روشهای نامتعارف نواختن آلات موسیقی و تکنیک های صوتی غیرمعمول ، استفاده از اصوات و تکنیک هایی که تأثیر زیادی بر شنونده دارند – اما نه به دلیل تمایل به حیرت با چیزی غیرمعمول – تمام تکنیک ها و عوارض زبان موسیقی برای انتقال ایده ها ، درونی ترین معنی موسیقی.

یک اثر برجسته در آن دوره ، که کاملاً عمیق ترین تنش عاطفی زبان پندرتسکی را نشان می دهد ، – “نوحه برای قربانیان هیروشیما” (1960).

در سالهای بعد ، سبک موسیقی آهنگساز به سمت سنت گرایی بیشتر تکامل یافت ، گرایش به سمت نئو رمانتیسم داشت و این البته با یک نیاز شدید داخلی برای انتقال ایده های جهانی ، انسان گرایانه و مسیحی مرتبط بود ، که باعث می شود پندرتسکی به گوستاو مالر و دیمیتری شوستاکوویچ مرتبط باشد. < p> اثر بزرگ پندرِکی ، رکویم لهستانی ، در طول چندین دهه خلق شد و یکی از بزرگترین آثار این سبک است که تأثیر هنری و احساسی فوق العاده ای دارد.

پندرِکی ملی گرایان را “احمق” خواند

اصول مختلف زیادی برای ساختن یک برنامه کنسرت وجود دارد – هم منطقی و هم شهودی ، اما یک مونوگرافی کنسرت – تقدیم به یک آهنگساز – در میان آنها جداست. چنین کنسرتی تمرکز استثنایی شنونده ، غوطه وری وی در موسیقی ، واکنش احساسی و معنوی را پیش فرض می گیرد. موسیقی هر آهنگساز نمی تواند به راحتی در برابر “آزمون” چنین برنامه ای مقاومت کند ، ساختن کنسرت از آثار آهنگسازان مختلف بسیار آسان تر است: در این حالت ، انواع سبک های موسیقی شنونده را از استرس و خستگی بیش از حد نجات می دهد.

اما موسیقی پندرتسکی است که چنین کنسرتی شروع بهترین تناسب است – قابل تشخیص و منحصر به فرد ، بسیار احساسی و انسانی است ، به قدری غنی از تصاویر است که عملا می توانید “آن را” ببینید ، و بنابراین نه تنها با افتخار در برابر “آزمایش” مقاومت می کند ، بلکه نیاز به گوش دادن ، درک و آگاهی از خود را ایجاد می کند در کل کنسرت ، در حالی که شنونده بیش از حد بار نمی آورد ، اما برعکس ، بیدار کردن علاقه بیشتر و بیشتر ، باعث می شود شما فکر کنید و غنی سازی کنید.

او در قرن 20 باقی ماند

در آثار خود پندرتسکی با تنش و امید در جستجوی پاسخ به س questionsالات اصلی معنوی بشر است و حتی غم انگیزترین صفحات موسیقی وی باعث روشنایی ، تصفیه و آرام سازی مردم می شود.

آهنگساز بزرگی که ry همیشه مدرن مانده است.

Ekaterina Richter