نمای: دولت مودی صلاحیت ریاست جمهوری بایدن را پیدا می کند که از نوسان کمتری برخوردار باشد

توسط تانوی مدان

اگر روندهای فعلی ادامه یابد ، جو بایدن در 20 ژانویه رئیس جمهور ایالات متحده خواهد بود. در حالی که وضعیت همچنان در جریان است ، برخی از عناصر ارزش دارد که برای چند ماه آینده به خاطر بسپارید. نخست ، دونالد ج ترامپ تا آن زمان همچنان رئیس جمهور خواهد بود ، با قدرت كنترل بحران های بوجود آمده و اقداماتی مانند تغییر پرسنل و دستورات اجرایی ، از جمله در مورد چین و ایران. دوم ، کنترل سنا هنوز مشخص نیست.

این نتیجه با توجه به نتایج دو مسابقه سنا در جورجیا تعیین خواهد شد که در 5 ژانویه به دور دوم منتهی می شود. کنترل سنا می تواند گزینه های رئیس جمهور بایدن را با توجه به انتصابات پرسنلی که نیاز به تأیید سنا و سیاست ها دارد – از جمله در مورد تجارت ، مهاجرت ، دموکراسی و حقوق بشر ، یک بسته محرک اقتصادی و بودجه دفاعی. اگر جمهوری خواهان کنترل سنا را کنترل کنند ، انتصابات و رویکردهای مرکزگرایانه – و نه پیش رونده – محتمل است.

سوم ، انتصابات پرسنلی می تواند بر رویکرد دولت بایدن در مورد موضوعات مهم مورد علاقه هند مانند چین و تجارت تأثیر بگذارد. موقعیت هایی که باید تماشا کنید شامل هدایت آژانس های درگیر در سیاست خارجی و امنیتی (مشاور امنیت ملی ، دبیران دفاع و امور خارجه ، مدیر CIA) و سیاست اقتصادی (دبیران خزانه داری و بازرگانی ، نماینده تجارت ایالات متحده) است. مناصب سطح پایین تر مورد علاقه شامل مدیر ارشد شورای امنیت ملی و دستیار دبیران منطقه و سفیر ایالات متحده در هند خواهد بود. چهارم ، اولویت اصلی بایدن مقابله با بیماری همه گیر ویروس کرونا خواهد بود.

این شامل کنترل شیوع ، تولید و توزیع واکسن و مقابله با عواقب اقتصادی است. این بدان معنا نیست که رئیس جمهور بایدن سیاست خارجی را نادیده می گیرد. اگر جمهوری خواهان سنا را کنترل کنند ، او واقعاً می تواند در این عرصه فضای بیشتری نسبت به سیاست داخلی داشته باشد – بخشی از این دلیل است که آنها می توانند مناطق همگرایی ، به ویژه در مورد سیاست چین را پیدا کنند. بایدن یک غریزه بین المللی دارد و متعهد شده است که به طور موثرتری با متحدان و شرکا کار کند. چند دیدار نخست وی احتمالاً در همسایگی (کانادا و مکزیک) و متحدان آسیایی و اروپایی خواهد بود. هند ممکن است در برنامه سفر کوتاه مدت او حضور نداشته باشد ، اما می تواند از اعضای ارشد دولت بازدید کند یا دعوت نامه هایی برای جلسات سطح بالا در ایالات متحده داشته باشد.

علاوه بر این ، بایدن قول داده است که دوباره به توافق نامه تغییر آب و هوا در پاریس ملحق شود. او همچنین احتمالاً خروج آمریکا از سازمان بهداشت جهانی را متوقف کرده و دوباره در سازمان های چند جانبه شرکت خواهد کرد – که دهلی را خوشحال می کند. با این وجود ترجیحات وی هرچه باشد ، رویکرد بایدن تحت تأثیر یک جامعه آمریکایی قرار می گیرد که اشتیاق کمی برای مداخلات و سرمایه گذاری در خارج از کشور نشان داده و همچنان نگران عواقب جهانی شدن در داخل است. این احتمالاً به معنای ادامه جمع شدن نیروها در افغانستان (با حضور متمرکز بر ضد تروریسم) و انتظار تقسیم بار از متحدان و شرکا است.

و می تواند رویکرد دولت بایدن در تجارت و مهاجرت را شکل دهد. با این حال ، قول وی در مورد “ساخت مجدد بهتر” در صورت تقویت ایالات متحده ، می تواند به نفع متحدان و شرکای آمریکایی از جمله هند باشد و حتی اگر شامل سرمایه گذاری در زمینه نوآوری باشد ، حتی می تواند فرصت هایی را فراهم کند. از دیگر موضوعات مهم مرتبط با هند ، رویکرد دولت در آسیا خواهد بود. اگرچه ممکن است برچسب خورده باشد ، مشاوران بایدن از تعدادی از سیاست ها و اهداف هند و اقیانوس آرام دولت ترامپ پشتیبانی نشان داده اند.

در مورد چین ، سخنان سخت مبارزات انتخاباتی بایدن در مورد شی جین پینگ و سین کیانگ ، وعده هایی در مورد تبت و تایوان ، و نشانگر این است که تعرفه ها به طور خودکار کاهش نمی یابد ، نشان دهنده این است که رقابت استراتژیک برای ماندن ادامه دارد. با این حال ، این شرایط رقابت ایالات متحده و چین – و هر گونه همکاری بالقوه – است که دولت بایدن پیش بینی می کند که می تواند برای هند نتیجه داشته باشد. دهلی باید از نزدیک نحوه برخورد پکن و مسکو با دولت را ببیند. آیا آنها به دنبال خنثی کردن رقابت و یا آزمایش بایدن هستند؟ اقامت در چین و ایالات متحده عوارضی را برای هند ایجاد می کند – و همینطور مسکو واشنگتن را آزمایش می کند و احتمال همگرایی ایالات متحده و روسیه را از قبل کاهش می دهد. اینکه متحدان و شرکای آمریکایی چگونه دولت جدید را می بینند نیز مهم خواهد بود. عدم اطمینان در میان متحدان آسیایی و اروپایی (از جمله استرالیا ، فرانسه ، آلمان ، ژاپن و کره جنوبی) طی چند سال گذشته به تمایل آنها برای تعمیق روابط با دهلی به صورت دو جانبه ، در ائتلاف های موضوع محور و در نهادهای بین المللی دامن زده است.

نتیجه نزدیک انتخابات احتمالاً این روند را تقویت خواهد کرد ، حتی در شرایطی که کشورها به دنبال تعامل واشنگتن هستند. موضوعات جهانی که احتمالاً اولویت های بایدن هستند می تواند زمینه های همکاری هند و ایالات متحده باشد ، از جمله تغییر اقلیم ، امنیت جهانی و دموکراسی. در مورد نگرانی در مورد تحولات داخلی هند ، مانند دولت اوباما ، دولت بایدن احتمالاً آنها را به صورت خصوصی منتقل می کند و انتقادات عمومی را تعدیل می کند. به طور کلی ، دولت نارندرا مودی ریاست جمهوری بایدن را کمتر بی ثبات ، کارکنان کامل تر و نسبتاً آشنا با هند می داند. برخی از ناشناخته های شناخته شده وجود دارد که باید به خاطر بسپارید. بحران ها می توانند بهترین برنامه ریزی ها را مختل کنند. بعلاوه ، هنوز مشخص نیست که تأثیر قطب بندی در آمریکا بر قدرت و هدف آن چه خواهد بود.

با این حال ، انصراف از ریاست جمهوری بایدن همانطور که برخی انجام داده اند ، زودرس است و استدلال می کند که در صورت وجود سنا تحت کنترل جمهوریخواهان ، او می تواند کارهای کمی انجام دهد. روسای جمهور آمریکا قدرت ، توانایی تنظیم برنامه و ابزارهای زیادی در اختیار دارند. اگر بایدن بتواند راههایی برای استفاده از آنها در جهت تقویت آمریكا و مشغول نگه داشتن آن در جهان پیدا كند ، هند سود خواهد برد. و همراه با سایر متحدان و شرکای آمریکایی ، دهلی به خوبی می تواند راه هایی برای تسهیل این نتیجه پیدا کند.

(همکار ارشد موسسه بروکینگز ، و نویسنده کتاب مثلث سرنوشت ساز: چین چگونه روابط آمریکا و هند را در طول جنگ سرد شکل داد)