آیا واقعاً جنگ قره باغ کوهستانی به پایان رسیده است؟

[ad_1]

فقط در مدت 40 روز ، آذربایجان چیزی را دریافت کرده است که تقریباً 30 سال در دامنه های خلوت و خشک آفتاب و در کنفرانس های دیپلماتیک برای آن جنگیده است.

یک توافق نامه عجولانه امضا شده بین ملت نفت خیز خزر و همسایه فقیر ، فقیرنشین و دشمن دیرینه آن ، ارمنستان ، به طور ناگهانی به درگیری شش هفته ای بر سر قره باغ کوهستانی ، یک محوطه کوهستانی تحت سلطه ارمنی های قومی از اوایل دهه 1990 ، پایان داد.

بر اساس میانجیگری روسیه ، این آتش بس نیروهای ارمنی را از سرزمینی که هنوز در مناطق آذربایجان در اطراف قره باغ کوهستان کنترل می شود ، خارج خواهد کرد.

آذربایجان تمام مناطقی را که از زمان درگیری در 27 سپتامبر بازسازی کرده است حفظ خواهد کرد ، از جمله شوشا ، دومین شهر بزرگ منطقه که ارمنی ها به آن شوشا می گویند.

صلحبانان روسی از مسیری که ارمنستان و قره باغ را متصل می کند محافظت می کنند.

از همه مهمتر – و تحقیرآمیز برای ارمنستان – ایروان موافقت کرده است که یک راهرو ترانزیتی جدید از طریق جنوب ارمنستان به باقلاوی جنوب غربی آذربایجان در نخجوان ، محل تولد بسیاری از سیاستمداران اصلی ، از جمله حیدر علی اف رئیس جمهور فقید ، که پسرش الهام جانشین او شود ، بدهد.

در حالی که جمعیت سرخوشی در آذربایجان “کاپیتولاسیون” را به توصیف رهبر آذربایجان جشن می گیرند و دو ده هواپیمای روسی صلحبانان را تحویل می دهند ، دولت نخست وزیر ارمنستان نیکول پاشینیان در ورطه سیاسی فرو می رود که ممکن است هرگز از آن خارج نشود.

معترضین خشمگین دوشنبه شب با یورش به محل سکونت وی ، ساختمان پارلمان ، و دفاتر دولتی را غارت کردند و خواستار استعفا شدند.

یک مقام ارشد ارمنستان به معترضین در ایروان هشدار داده است که از “تلاش برای کودتا” خودداری کنند.

تیگران آوینین معاون نخست وزیر روز چهارشنبه در یک سخنرانی تلویزیونی گفت: “در صورت لزوم ، این دولت برود ، دولت جدیدی انتخاب خواهد شد ، اما تیم ما و من شخصاً نمی توانیم اجازه هرگونه کودتا را بدهیم.”

برخی از ناظران هشدار داده اند که اگر پاشینیان طرفدار غرب عقب نشینی کند ، جانشین وی می تواند درگیری را از سر بگیرد.

امیل مصطفایف ، تحلیلگر مستقر در باكو ، الجزیره ، پایتخت جمهوری آذربایجان ، گفت: “شخصی كه جای او را می گیرد در مسیر احساسات ضد آذربایجانی به قدرت می رسد و بنابراین تلاش می كند معاملات انجام شده را به هم بزند.”

اما خواه پاشینیان بماند یا برود ، بسیاری در ارمنستان توافقنامه صلح جدید را بلند مدت و با ثبات می دانند.

“حتی اگر [Pashinyan] این قدرت خود را از دست می دهد ، کسی که جایگزین آن شود ، در واقع به توافقات پایبند خواهد ماند ، “بوریس ناواساردیان ، تحلیلگر مستقر در ایروان ، به الجزیره گفت.

توافقنامه صلح با تقویت نفوذ روسیه در منطقه قفقاز جنوبی ، نقش ترکیه را در دربار خود ، زمانی که تحت سلطه امپراتوری عثمانی بود ، کاهش داد.

روسیه دو قرن پیش وارد منطقه شد و به تدریج یک صفحه شطرنج از جوامع گرجی ، آذربایجانی و ارمنی را ضمیمه کرد.

“این نیروها نمی روند”

پس از فروپاشی شوروی ، مسکو تلاش کرد تا نفوذ خود را در قفقاز جنوبی دوباره بدست آورد.

وی با به رسمیت شناختن استقلال آنها پس از جنگ 2008 با گرجستان ، از جدایی طلبان در دو استان جدایی طلب در گرجستان حمایت كرد و نیروهای نظامی قابل توجهی را در آنجا مستقر كرد.

مسکو در حال حاضر یک پایگاه نظامی در ارمنستان دارد و ورود نیروهای حافظ صلح روسی به قره باغ و جنوب ارمنستان به این معنی است که هر سه کشور شوروی سابق در قفقاز جنوبی میزبان نیروهای روسی خواهند بود.

نیکولای میتروخین ، محقق از دانشگاه آلمان در برمن ، به الجزیره گفت: “این نیروها طی پنج ، 10 یا 20 سال دیگر ترک نخواهند شد.”

وی گفت: “در آینده قابل پیش بینی ، ارمنستان هرگز مسئله عقب نشینی نیروهای روسی و ورود برخی دیگر از مدافعان را مطرح نخواهد كرد ، زیرا هیچ كسی برای رفتن به آنجا نمی میرد.”

این حضور نظامی به آرمانهای غرب گرایانه ارمنستان پایان می دهد. این کشور سه میلیون در محاصره خشکی است که به صورت پراکنده به دنبال روابط اقتصادی و سیاسی نزدیکتر با اتحادیه اروپا است.

در سال 2013 ، ایروان تقریباً یک توافق نامه تجارت آزاد و یک توافق نامه همکاری با اتحادیه اروپا را امضا کرد ، که به عنوان اولین گام به سمت ادغام سیاسی با اتحادیه شناخته می شود.

اما رئیس جمهور وقت ، سرژ سرکیسیان از این معامله کناره گیری کرد و گفت: در عوض ارمنستان به اتحادیه اقتصادی اوراسیا ، یک بلوک تحت سلطه مسکو از کشورهای شوروی سابق که به عقیده بسیاری تلاشی برای تجسم مجدد اتحاد جماهیر شوروی است ، می پیوندد.

معامله جدید به ارمنستان اجازه داد صادرات خود را به روسیه افزایش دهد و به مهاجران کارگری ارمنی که در آنجا کار می کنند اجازه داده شد تا از موانع دیوانسالاری جلوگیری کنند.

دیاسپورای ارمنی چند میلیون دلاری به شدت از نقش روسیه در میانجیگری منازعه قره باغ حمایت کرده و اعضای با نفوذ آن علنا خواستار برکناری پاشینیان شده اند.

مارگاریتا سیمونیان ، ارمنی تبار و رئیس شبکه تلویزیونی RT با بودجه کرملین ، روز سه شنبه نوشت: “هر ارمنی که جرات انتقاد از روسیه را دارد اکنون باید برود و زبان کثیف خود را قطع کند.”

“شهروندان ارمنستان فقط باید مورد انتقاد قرار گیرند. وی در توئیت دیگری نوشت: “زیرا او قدرت را به خائنی ملی داد كه با تنها حامی مردم ارمنستان جدا شد و شرایطی را برای این جنگ ایجاد كرد.”

انقلاب مخملی

پاشینیان ، روزنامه نگار سابق ، پس از یکسری تظاهرات مسالمت آمیز در ایروان در سال 2018 که “انقلاب مخملی” خوانده شد ، به قدرت رسید.

این اعتراضات باعث شد تا دولت سارگسیان ، بومی قره باغ و یکی از رهبران جنبش موسوم به قره باغ در اواخر دهه 1980 ، که می خواست آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی ، میخائیل گورباچف را متقاعد کند ، منطقه تحت سلطه ارامنه آذربایجان را به بخشی از ارمنستان شوروی تبدیل کند.

سرکیسیان که بعداً در منطقه دفاعی خدمت کرد و نیروهای شورشی را هدایت کرد ، رئیس جمهور و نخست وزیر ارمنستان شد.

وی و سایر فرماندهان میدانی با نفوذ قره باغ به نخبگان سیاسی ارمنستان تبدیل شدند و به اتهام تبعیت از مسکو و فساد مالی متهم شدند.

آذربایجانی های قومی تقریباً یک چهارم جمعیت قره باغ کوهستانی را قبل از آغاز اولین جنگ علنی بین دو جمهوری شوروی سابق در اوایل دهه 1990 تشکیل می دادند. شورشیان آنها را از محاصره و هفت منطقه همسایه بیرون راندند و بسیاری از پناهندگان در روسیه قرار گرفتند.

طبق آتش بس جدید ، باکو قصد دارد تعدادی از پناهندگان را به مناطق بازگرداند. رئیس جمهوری آذربایجان از “آزادسازی” 71 روستا ، شهر شوشا و “هشت ارتفاع استراتژیک” خبر داد که به نیروهایش اجازه می دهد مناطق تحت کنترل شورشیان را کنترل کنند.

سه آتش بس قبلی با کمک روسیه ، فرانسه و ایالات متحده در عرض چند ساعت سقوط کرد.

[ad_2]