'De doodschoppers zijn nu helden die onterecht vastzitten'

Het uur dat Van Gogh werd vermoord, herinner ik me alsof het eergisteren was. Een grauwe ochtend. Een graad of acht. Ik reed op de Wibautstraat, toen uit het niets een politiegolf met gierende banden en zwaailichten voor me langs stoof, de hoek om richting Tropenmuseum. Mijn held was dood.

En ook de tweede moordaanslag op Van Gogh staat met een scherf in m'n geheugen gegrift. De moord met de woorden.
Niet alleen in de krochten van Amsterdam Oost en West werd hardop gemompeld over de eigen schuld van die bolle godslasteraar, die toch zeker veel te ver was gegaan. Ook uit keurige hoek was de boodschap duidelijk: 'geweld is nooit goed te keuren, maar Van Gogh.. tja die vroeg er om.'

Trap
De hardste trap tegen het nog warme lijk kwam van de glimmend gepoetste brogues van minister Piet Hein Donner, die in de aanslag een geschikte aanleiding zag om het artikel op smalende godslastering van stal te halen. Om 'iets te kunnen doen aan de kwetsende toon in het debat over religie'.

De minister gaf een duidelijk signaal. Theo van Gogh had het kartelmes in zijn borst aan zichzelf te danken. Had hij de god van Bouyeri niet beledigd, dan had hij nog geleefd. Smalende godslastering was immers de daad waarvoor Theo van Gogh ter dood was veroordeeld.
De dader en zijn 'fans' moeten de woorden van de eminente Donner met goedkeuring hebben aangehoord. Maar feest werd er nog net niet gevierd. En twitter was nog niet geboren.

We zijn nu acht jaar verder.

Deze week werd er een grensrechter doodgetrapt en kapotgeslagen door een stel jakhalzen, voor de ogen van zijn eigen zoon. Een volstrekt onschuldige man, vroeg opgestaan om een potje voetbal te vlaggen. Hij viel reddeloos ten prooi aan blinde groepshaat en moordlust op een door god, maar niet door mensen verlaten voetbalveld.

Het advies van de scheidsrechtersvereniging COVS, de volgende dag,  was ontluisterend. 'Scheidsrechters moeten beter worden opgeleid, dan zullen dit soort incidenten niet meer voorkomen'.

Half woord
Ook nu heeft een goed verstaander maar een half woord nodig. De grensrechter heeft het leed over zichzelf afgeroepen. Als hij goed had gevlagd, dan had hij nu nog geleefd.

De boodschap van het COVS kwam luid en duidelijk aan bij de vrienden van de moordenaars. Hun maatjes konden het niet helpen, dat ze kwaad werden op die domme falende grens. Die man had gewoon goed moeten vlaggen. De doodschoppers zijn helden die onterecht vastzitten!

Er werd dan ook niet beschaamd in een hoekje gekropen door de maatjes van "YD" en zijn mede daders. Er werd evenmin massaal gebeden voor de ziel van Richard Nieuwenhuizen.

Nee, er werd luidkeels geroepen om de vrijlating van deze fijne strijders. De moordenaars zijn coole gasten geworden in de ogen van hun vrienden. 'Free YD' haalde zelfs Pauw en Witteman.

Als je er iets van zei op twitter, werd je gedreigd met pakkies -dat zijn klappen- of in ieder geval stevig uitgescholden door het harteloze tuig.

Voorbeeld
Maar mag je daar eigenlijk nog van opkijken in een land waar de mensen en instanties die het voorbeeld moeten geven, steevast suggereren dat de slachtoffers schuldig zijn en daders onschuldig.
Ik begrijp die kinderen wel. Het is niet hun schuld dat ze zo denken.

^{Jan Bennink is reclameman, publicist en columnist voor Volkskrant.nl}